ویژگی های یک چکیده خوب
از متن و سبک معمولی متن پیروی کند. یک چکیده نمی‌تواند سبک نگارش غیرمتعارف داشته باشد. همچون متن معمولی کارنوشت، گزارش، یا مقاله، چکیده نیز با بندها و جمله‌های کامل نوشته می‌شود و در آن از جمله‌واره‌ها یا عبارت‌های ناکامل استفاده نمی‌شود.
- بیشترین و مهم‌ترین اطلاعات را در خود دارد. یک چکیده می‌بایست به گونه‌ای نگاشته شود که از فضای محدود آن بتوان بیشترین استفاده را نمود. بنابراین، نویسنده‌ی چکیده سعی می‌کند بیشترین و مهم‌ترین اطلاعات را در بندها و جمله‌هایش بگنجاند.
- بندهای (پاراگراف‌ها) چکیده می‌بایست به صورت یکپارچه، منسجم، کوتاه و رسا باشند و به گونه‌ای نوشته شوند که مستقل باشند و وابستگی معنایی و نوشتاری به متن اصلی یا بندهای پیش و پس خود نداشته باشند. به کاربردن جمله‌واره‌هایی نظیر «همان‌گونه که از متن برمی‌آید»، «به جدول یا نمودار شماره‌ی … رجوع کنید» و یا «همان‌گونه که در بالا اشاره شد»، نمی‌تواند در یک چکیده مناسب باشد، چون استقلال آن و نیز استقلال بندها را به پرسش می‌کشد.
- از یک ساختار مناسبی برخوردار باشد که در آن عناصر اصلی مقاله به ترتیب مطرح می‌شوند و در آن سکته یا عدم پیوستگی به چشم نمی‌خورد. بنابراین می‌بایست در بند مقدماتی انگیزه و مساله مطرح شود، بعد روش شناسایی بیابد، آنگاه یافته‌ها و نتایج ارائه گردند و در پایان نیز نتیجه‌گیری و پیشنهادها ذکر شود.
